【后周纪五(2)】
己酉,命宋延渥将水军三千溯江巡警。
庚戌,敕故淮南节度使杨行密、故升府节度使徐温等墓并量给守户。其江南群臣墓在江北者,亦委长吏以时检校。
辛亥,唐主遣其临汝公徐辽代己来上寿。
是月,浚汴口,导河流达于淮,于是江、淮舟楫始通。
夏,四月,乙卯,帝自扬州北还。
新作太庙成。庚申,神主入庙。
辛酉夜,钱唐城南火,延及内城,官府庐舍几尽。壬戌旦,火将及镇国仓。吴越王弘俶久疾,自强出救火。火止,谓左右曰:"吾疾因灾而愈。"众心稍安。
帝之南征也,契丹乘虚入寇。壬申,帝至大梁,命镇宁节度使张永德将兵备御北边。
五月,辛巳朔,日有食之。
诏赏劳南征士卒及淮南新附之民。
辛卯,以太祖皇帝领忠武节度使,徙安审琦为平卢节度使。
成德节度使郭崇攻契丹东城,拔之,以报其入寇也。
唐主避周讳,更名景,下令去帝号,称国主,凡天子仪制皆有降损,去年号,用周正朔,仍告于太庙。左仆射、同平章事冯延己罢为太子太傅,门下侍郎、同平章事严续罢为少傅、枢密使,兵部侍郎陈觉罢守本官。初,冯延己以取中原之策说唐主,由是有宠。延己尝笑烈祖戢兵为龌龊,曰:"安陆所丧才数千兵,为之辍食咨嗟者旬日,此田舍翁识量耳,安足与成大事!岂如今上暴师数万于外,而击球宴乐无异平日,真英主也!"延己与其党谈论,常以天下为己任,更相唱和。翰林学士常梦锡屡言延己等浮诞,不可信,唐主不听。梦锡曰:"奸言似忠,陛下不悟,国必亡矣!"及臣服于周,延己之党相与言,有谓周为大朝者,梦锡大笑曰:"诸公常欲致君尧、舜,何意今日自为小朝邪!"众默然。
自唐主内附,帝止因其使者赐书,未尝遣使至其国。己酉,始命太仆卿冯延鲁、卫尉少卿钟谟使于唐,赐以御衣、玉带等及犒军帛十万,并今年《钦天历》。
刘承遇之还自金陵也,唐主使陈觉白帝,以江南无卤田,愿得海陵盐监南属以赡军。帝曰:"海陵在江北,难以交居,当别有处分。"至是,诏岁支盐三十万斛以给江南,所俘获江南士卒,稍稍归之。
六月,壬子,昭义节度使李筠奏击北汉石会关,拔其六寨。乙卯,晋州奏都监李谦溥击北汉,破孝义。
高保融遣使劝蜀主称藩于周,蜀主报以前岁遣胡立致书于周而不答。
秋,七月,丙戌,初行《大周刑统》。
帝欲均田租,丁亥,以元稹《均田图》遍赐诸道。
闰月,唐清源节度使兼中书令留从效遣牙将蔡仲赟衣商人服,以绢表置革带中,间道来称藩。唐江西元帅晋王景遂之赴洪州也,以时方用兵,启求大臣以自副,唐主以枢密副使、工部侍郎李征古为镇南节度副使。征古傲很专恣,景遂虽宽厚,久而不能堪,常欲斩征古,自拘于有司,左右谏而止,景遂忽忽不乐。
太子弘冀在东宫多不法,唐主怒,尝以球杖击之曰:"吾当复召景遂。"昭庆宫使袁从范从景遂为洪州都押牙,或谮从范之子于景遂,景遂欲杀之,从范由是怨望。弘冀闻之,密遣从范毒之。八月,庚辰,景遂击球渴甚,从范进浆,景遂饮之而卒。未殡,体已溃。唐主不之知,赠皇太弟,谥曰文成。
辛巳,南汉中宗殂,长子卫王继兴即帝位,更名鋹,改元大宝。鋹年十六,国事皆决于宦官玉清宫使龚澄枢及女侍中卢琼仙等,台省官备位而已。
甲申,唐始置进奏院于大梁。
【资治通鉴文学常识】
1.一.文学常识填空1.《资治通鉴》是()主持编创的一部()通史.记载
《资治通鉴》,是北宋司马光主编的一部多卷本编年体史书,共294卷,历时19年告成.它以时间为纲,事件为目,从周威烈王二十三年(公元前403年)写起,到五代的后周世宗显德六年(公元959年)征淮南停笔,涵盖16朝1326年的历史.它是中国第一部编年体通史,在中国官修史书中占有极重要的地位.“五经”,指儒家的五圣经,即《周易》、《尚书》、《诗经》、《礼记》、《春秋》.莫泊桑,19世纪后半期法国优秀的批判现实主义作家,与契诃夫和欧·亨利并列世界三大短篇小说巨匠,对后世产生极大影响,被誉为“短篇小说之王”.代表作:《羊脂球》(1880)《一家人》(1881)《我的叔叔于勒》(1883)《米隆老爹》(1883)《两个朋友》(1883)。
2.有关资治通鉴的文学常识
《资治通鉴》书名为宋神宗所定,取意“有鉴于往事,以资于治道”.“资治”两字意谓著帮助.“通”则意谓著博通古今,“鉴”则有引为借镜之意.宋神宗亲自作了一篇序,赐给司马光.这篇序后来保护《通鉴》免遭毁版的灾难.
《资治通鉴》所记历史有限,上起周威烈王二十三年(公元前403年),下迄后周显德六年(959年),前后共1362年。全书按朝代分为十六纪,即《周纪》五卷、《秦纪》三卷、《汉纪》六十卷、《魏纪》十卷、《晋纪》四十卷、《宋纪》十六卷、《齐纪》十卷、《梁纪》二十二卷、《陈纪》十卷、《隋纪》八卷、《唐纪》八十一卷、《后梁纪》六卷、《后唐纪》八卷、《后晋纪》六卷、《后汉纪》四卷、《后周纪》五卷。
《资治通鉴》的内容以政治、军事和民族关系为主,兼及经济、文化和历史人物评价,目的是通过对事关国家盛衰、民族兴亡的统治阶级政策的描述警示后人。
书名的由来,就是宋神宗认为该书“鉴于往事,有资于治道”,而钦赐此名的。由此可见,《资治通鉴》的得名,既是史家治史以资政自觉意识增强的表现,也是封建帝王利用史学为政治服务自觉意识增强的表现。
《通鉴》是一部编年体的通史(《史记》为第一部纪传体通史,《春秋》为现存最早编年体史书),按时间先后叙次史事,往往用追叙和终言的手法,说明史事的前因后果,容易使人得到系统而明晰的印象。它的内容以政治、军事的史实为主,借以展示历代君臣治乱、成败、安危之迹,作为历史的借鉴。叙述了各族人民的生活与斗争。
3.有关资治通鉴的文学常识
《资治通鉴》书名为宋神宗所定,取意“有鉴于往事,以资于治道”.“资治”两字意谓著帮助.“通”则意谓著博通古今,“鉴”则有引为借镜之意.宋神宗亲自作了一篇序,赐给司马光.这篇序后来保护《通鉴》免遭毁版的灾难.《资治通鉴》所记历史有限,上起周威烈王二十三年(公元前403年),下迄后周显德六年(959年),前后共1362年。
全书按朝代分为十六纪,即《周纪》五卷、《秦纪》三卷、《汉纪》六十卷、《魏纪》十卷、《晋纪》四十卷、《宋纪》十六卷、《齐纪》十卷、《梁纪》二十二卷、《陈纪》十卷、《隋纪》八卷、《唐纪》八十一卷、《后梁纪》六卷、《后唐纪》八卷、《后晋纪》六卷、《后汉纪》四卷、《后周纪》五卷。《资治通鉴》的内容以政治、军事和民族关系为主,兼及经济、文化和历史人物评价,目的是通过对事关国家盛衰、民族兴亡的统治阶级政策的描述警示后人。
书名的由来,就是宋神宗认为该书“鉴于往事,有资于治道”,而钦赐此名的。由此可见,《资治通鉴》的得名,既是史家治史以资政自觉意识增强的表现,也是封建帝王利用史学为政治服务自觉意识增强的表现。
《通鉴》是一部编年体的通史(《史记》为第一部纪传体通史,《春秋》为现存最早编年体史书),按时间先后叙次史事,往往用追叙和终言的手法,说明史事的前因后果,容易使人得到系统而明晰的印象。它的内容以政治、军事的史实为主,借以展示历代君臣治乱、成败、安危之迹,作为历史的借鉴。
叙述了各族人民的生活与斗争。
4.资治通鉴《赤壁之战》的文学常识
楼上的,你那句要改成是你杜撰的,而不是你归纳的,你是据的哪个野史上说曹操要自焚船只而逃?不靠火攻8万人怎么能让人家80万人自焚而逃?欲待天雷殛杀之?赤壁之战自古以来就是名战,居然就给你考古给推翻了。
以下陈寿《三国志》周瑜鲁肃吕蒙传中原文
时刘备为曹公所破,欲引南渡江。与鲁肃遇于当阳,遂共图计,因进住夏口,遣诸
葛亮诣权。权遂遣瑜及程普等与备并力逆曹公,遇于赤壁。时曹公军众已有疾病,初一
交战,公军败退,引次江北。瑜等在南岸。瑜部将黄盖曰:“今寇众我寡,难与持久。
然观操军船舰,首尾相接,可烧而走也。”乃取蒙冲斗舰数十艘,实以薪草,膏油灌其
中。裹以帷幕,上建牙旗,先书报曹公,欺以欲降。又豫备走舸,各系大船后,因引次
俱前。曹公军吏士皆延颈观望,指言盖降。盖放诸船,同时发火。时风盛猛,悉延烧岸
上营落。顷之。烟炎张天,人马烧溺死者甚众,军遂败退,还保南郡。备与瑜等复共追。
曹公留曹仁等守江陵城。径自北归。
资治通鉴等其他史书记载也是大同小异,却不知楼上的根据是从那本书里得来,也让我们长长见识。
5.资治通鉴《赤壁之战》的文学常识
曹操自江陵将顺江东下。
江陵:今湖北省江陵。东:向东。
诸葛亮谓刘备曰:“事急矣,请奉命求救于孙将军。”于:介词,向。
○“事急”点明背景,“求救”点明目的。曹军压境,加速孙刘联合的进程。
遂与鲁肃俱诣孙权。诣:到,去。
亮见权于柴桑。见:谒见。
柴桑:古地名,故城在今江西省九江市,当时孙权在此驻军。说(shuì)权曰:“海内大乱。
将军起兵江东,刘豫州收众汉南,与曹操共争天下。说:劝说。
海内大乱:指汉末黄巾起义以及随后军阀割据的局面。海内,四海之内,指中国。
收众:招收人马。汉南:汉水以南,这里指刘备投奔刘表后在樊城、新野驻军,积聚了一些力量。
“江东”“汉南”的前面都省掉一个介词“于”。今操芟(shān)夷大难(nàn),略已平矣,芟:消除。
夷:削平。大难:大患,指袁绍、袁术、吕布等割据势力。
略:大致。遂破荆州,威震四海。
遂:于是,就。英雄无用武之地,指刘琮降曹,荆州被曹操占据,刘备失去抵抗的地盘。
用武:施展才能。故豫州遁逃至此,遁逃:逃避。
愿将军量力而处之!愿:希望。量力:估计自己的力量。
处之:对付这种情况。之,指当时曹军南下的情况。
○不回避刘备战败的事实,突出孙曹的矛盾。若能以吴、越之众与中国抗衡,以:介词,用。
吴越之众:指东吴的人马。吴越,指孙权据有的江东地区,春秋时吴国和越国在这里建国。
中国:古汉语中所说的“中国”,通常是一种地域概念,指中原地区,这里指曹操的力量。抗衡:相对抗。
不如早与之绝;之:代词,代曹操。绝:断绝关系。
若不能,何不按兵束甲,北面而事之!按兵:按兵不动。按,止。
束甲:把铠甲捆起来。按兵束甲指停止军事行动。
北面:面朝北,称臣的意思,古代君主面南而坐,臣子面北朝拜。事:侍奉。
今将军外托服从之名而内怀犹豫之计,外托服从之名:表面上假托服从的名义。当时孙权接受讨虏将军的封号,名义上是向汉王朝称臣的,而曹“挟天子以令诸侯”,所以孙权在名义上也服从曹操。
外,表面上。而:连词,表转折,却。
犹豫:迟疑不决。事急而不断,祸至无日矣!”断:决断,决定。
无曰:没有几天,意思是很快。○激将法,切中孙权要害。
权曰:“苟如君言,刘豫州何不遂事之乎?”苟:假使。遂:副词,就。
○孙权抢白一句。亮曰:“田横,齐之壮士耳,田横:齐国的贵族,秦亡后自立为王。
刘邦统一天下后,他带着部下五百余人逃到海岛,刘邦召他人朝做官,他不愿意臣服于汉朝,走到洛阳附近就自杀了。耳:语气词,含有“不过如此”的意思。
犹守义不辱;犹:还,尚且。辱:屈辱。
况刘豫州王室之胄(zhòu),王室之胄:王室的后代。刘备是汉景帝的儿子中山靖王刘胜的后代。
胄:后代。英才盖世,众士慕仰,若水之归海。
盖世:超过当世,没有人比得过。若事之不济,此乃天也,安能复为之下乎!”事:指与曹操争天下之事。
不济:不成功。此乃天也:这是由于天意。
安:怎么,哪里。复为之下:再给他做下属。
复,再,这是相对于刘备曾投靠过曹操而言,如果这次向曹操投降,就是“复为之下”。为之下,双宾语,给他做部下。
之,代词,代曹操。下,部下,下属。
○运用田横守义不辱的典故,慷慨陈辞,再激孙权。权勃然曰:“吾不能举全吴之地,十万之众,受制于人。
吾计决矣!勃然:恼怒的样子。举:拿,用。
全吴之地:整个儿的吴地。十万之众:这里指全吴的军队。
受制于人:受别人控制。○“勃然”一词,活现孙权激怒的神情。
非刘豫州莫可以当曹操者,然豫州新败之后,安能抗此难乎?”非……莫……:除了……没有一个……。以:连词,与,后面省略代词“我”。
当:抵挡。然:转折连词,然而。
新败:指刘备败于长坂的事。抗此难:顶住这场灾难。
难,灾难,患难。○“然”字一转,冷静下来,孙权对刘备的力量还有怀疑。
亮曰:“豫州军虽败于长坂,败于长坂:指公元208年秋(建安十三年九月),刘备驻樊城,曹操引兵进击,刘备逃跑,至长坂,被曹军追及,刘备大败,连妻子和儿子都丢下了,只带了十几个人逃走。今战士还者及关羽水军精甲万人,刘琦合江夏战士亦不下万人。
战士还者:失败回来的战士,“还”是修饰中心词“战士”的。关羽水军:荆州被曹操占领后,刘备派关羽乘船数百艘,从水路到江陵,这部分军队未受损失。
关羽,字云长,刘备手下的将领。精甲:精兵。
甲,铠甲,这里代兵士。合:***。
江夏:郡名,今湖北省黄冈市一带,刘琦做江夏太守,驻军于此。○刘备虽败,但还有精兵,大有联合的价值。
曹操之众远来疲敝,众:这里指军队。远:指远道。
疲敝:疲劳不堪。敝,坏,这里指疲劳到极点的意思。
闻追豫州,轻骑(jì)一日一夜行三百余里。轻骑:轻装的骑兵。
骑,名词,一人一马叫“骑”。此所谓‘强弩之末势不能穿鲁缟’者也,此所谓……者也:这就是常说的……啊。
强弩之末势不能穿鲁缟:强弓射出的箭,到射程的末尾,不能穿透鲁地出产的薄绢。弩,一种利用机械发箭的弓。
鲁缟,鲁地出产的绢。鲁,山东。
缟,未经染色的绢。山东出产的白色生绢,以轻细著名。
故。
【蔡襄论忠孝文言文翻译】
1.文言文求翻译
谢谔,字昌国,临江军【宋淳化3年(992年),析清江、新淦、新喻3县置临江军。】新喻人。
幼敏惠,日记千言,为文立成。【从小就是聪明敏锐有智慧的典型,上千字的文章一天就能背下来,要写什么文章也是随要随有】
绍兴二十七年,中进士第【考上了进士】,调【调任】峡州夷陵县【峡州,原称“硖州”,古代行政区划名,北周改拓州置,唐宋延续,北宋元丰年间(1078~1085年)改“硖”为“峡”,而后称“峡州”。夷陵县是州治治所,即州府所在地,就是现在的湖北宜昌】主簿【簿读作zhǔbù古代官名。掌置。各级主官属下掌管文书的佐吏】,
未上【还没去上任】,抚【抚州】之乐安【现在的江西省抚州市乐安县】多盗【盗窃案频频发生,或者是那个地方有很多强盗】,监司【有监察州县之权的地方长官简称。宋转运使、转运副使、转运判官与提点刑狱、提举常平皆有监察辖区官吏之责,统称监司】檄【征调,发公文来要人的意思】谔摄【暂时充任】尉【县尉,即捕盗官、捕快头子】,条【提出列明】二十策【方法,措施】,大要【主要内容是】使其徒相纠而以信赏随之【使那些强盗贼人内讧或引他们互相之间起纠纷,然后官府出赏格勾引,而且要说到做到】,群盗果解散。
金【北方的金国】渝【违背】盟【盟约,宋金之间的约定】,诸军往来境上【很多部队从谢谔所在的县来往经过】,选【被选中】行【执行】县事【本来该是县令所做的事】,有治办声【从此有了善于治事办差的名声】。
改【改任】吉州【现在江西吉安市的吉州区】录事参军。【官名。晋置,亦称录事参军事。为王、公、大将军的属员,掌总录众曹文簿,举弹善恶。以后刺史如掌军开府,亦置此官。北魏至唐,各州亦均置。隋、唐各州、各卫府、东宫各率府,唐各都督府、
都护府、羽林、龙武、神武各军府及王国,都有录事参军。京府的录事参军则改称司录参军。宋亦在京府为置司录参军,各州置录事参军】
囚死者【死在监狱里的囚犯】旧瘗以鞂【用秸秆覆盖后再用破席子包卷,在抬去。。】,往往暴骨【往往会让死者的尸骨都暴露出来】。谔白郡【向郡里的主官建议】,取船官弃材【将官方造船废弃了的材料】以棺敛之【用来做棺材用以收敛那些死无葬身之地者】。
郡民陈氏僮窃其箧以逃,有匿之者。陈于官,词过其实,反为匿僮者所诬。帅【军帅】龚茂良【(1121-1178),字实之。莆田龚屯人。后迁居城关义井街和美巷。宋绍兴八年(1138)登进士第。初授南安县主簿、邵武司法。又调泉州观察推官。以廉勤称,赈济灾民,为民称颂。宋淳熙元年(1174)拜参知政事,叶衡罢相,茂良以首参代行宰相职。因其主抗金,对劾奸赈灾尤力。与蔡襄、陈俊卿、方信孺称为“莆田四贤”。】怒,欲坐以罪,谔为书白茂良,陈氏获免,茂良亦以是知之。
这里控制光标太讨厌了!一阵阵的停顿!
2.孟子论仁、礼、义文言文翻译
孟子说:“这个怎么能够叫大丈夫呢?你没有学过礼吗?男子举行加冠礼的时候,父亲给予训导;女子出嫁的时候,母亲给予训导,送她到门口,告诫她说:‘到了你丈夫家里,一定要恭敬.一定要谨慎,不要违背你的丈夫!’以顺从为原则的,是妾妇之道。
至于大丈夫,则应该住在天下最宽广的住宅里,站在天下最正确的位置上,走着天下最光明的大道。得志的时候,便与老百姓一同前进;不得志的时候,便独自坚持自己的原则。
富贵不能使我骄奢淫逸,贫贱不能使我改移节操,威武不能使我屈服意志。这样才叫做大丈夫!”。
3.齐威王论国宝(文言文翻译)
【原文】
齐威王、魏惠王会田于郊①。惠王曰:“齐亦有宝乎?”威王曰:“无有。”惠王曰:“寡人国虽小,尚有径寸之珠,照车前后各十二乘者十枚。岂以齐大国而无宝乎?”威王曰:“寡人之所以为宝者与王异。吾臣有檀子者,使守南城,则楚人不敢为寇,泗上十二诸侯皆来朝②;吾臣有盼子者,使守高唐,则赵人不敢东渔于河;吾吏有黔夫者,使守徐州,则燕人祭北门③,赵人祭西门,徙而从者七千余家;吾臣有钟首者,使备盗贼,则道不拾遗。此四臣者,将照千里,岂特十二乘哉!④”惠王有惭色。《资治通鉴?周纪》
【注释】
①会田:会猎。“田”同“畋”,打猎。②泗:河名,主流在山东境内。③祭北门:面对徐州的北门祭祀求福。因为燕在徐州之北,所以只能祭其北门。④岂特:岂止。
【译文】
齐威王和魏惠王在郊外会猎。魏惠王说:“齐国也有宝贝吗?”齐威王说:“没有。”魏惠王说:“我的国虽然小,但是尚且有直径一寸左右的珍珠,能照亮车前车后各十二辆的珠子有十枚。象齐国这样大的国家怎么会没有宝贝呢?”齐威王说:“我所以认为的宝贝和大王你的不同。我的臣子有个叫檀子的,让他守南城,楚人就不敢为寇作乱,泗河旁的十二个诸侯国都来朝见;我的臣子有个叫盼子的,派他守卫高唐,赵国人就不敢往东在黄河上打渔;我的官吏中有个叫黔夫的,派他守徐州,燕国人就会面对徐州的北门祭祀求福,赵国人就会面对徐州的西门祭祀求福,迁移过来要求居住于齐国的有七千多家;我的臣子有位叫钟首的,派他防备盗贼,就会做到路不拾遗。这四个臣子,能照耀千里,岂止十二辆马车呢!”魏惠王脸上露出惭愧的神色。
【简评】
这是历史上少有的精彩对话。
首先,魏惠王的小家子气表现充分,国君在外交场合会谈,居然象家庭妇女一样,比起手饰来了。惠王依一般女人的心理,要知道其它女人的秘密,就先透露点自己的小秘密,然后一付小女人的聪明劲:“你哪能能没有呢?”齐威王只好顺便给他上课。
人才是最大的财富,这在不仅在今天,就是在上古也应该是基本的常识。但人们最容易忘记的往往就是常识。
4.《兼听则明,偏信则暗》文言文翻译
唐太宗问魏徵:“君主怎样能够明辨是非,怎样叫昏庸糊涂?”魏徵答:“广泛地听取意见就能明辨是非,偏信某个人就会昏庸糊涂。从前帝尧明晰地向下面民众了解情况,所以有苗作恶之事及时掌握。
舜帝耳听四面,眼观八方,故共、鲧、欢兜都不能蒙蔽他。秦二世偏信赵高,在望夷宫被赵高所杀;梁武帝偏信朱异,在台城因受贿被下臣侮辱;隋炀帝偏信虞世基,死于扬州的彭城阁兵变。所以人君广泛听取意见,则宦官不敢蒙蔽,下面的情况得以反映上来。”唐太宗说:“好啊!”
原文:
上问魏徵曰:“人主何为而明,何为而暗?”对曰:“兼听则明,偏信则暗。昔尧清问下民,故有苗之恶得以上闻;舜明四目,达四聪,故共、鲧、欢兜不能蔽也。
秦二世偏信赵高,以成望夷之祸;梁武帝偏信朱异,以取台城之辱;隋炀帝偏信虞世基,以致彭城阁之变。是故人君兼听广纳,则贵臣不得拥蔽,而下情得以上通也。”上曰:“善哉。”
扩展资料:
赏析与启迪
通过“明”与“暗”、“兼听”和“偏信”的对比,“兼听”与“偏信”的利弊一目了然。一个善于兼听的人,无疑是一个明智的人,一个乐于纳言的人,一定是一个有胸怀的人。
人的潜意识里,亲疏有别。血缘情感亲近与否,关系着一件事情的判断与解决方式的不同,在信任的程度中就会有很大的差别———对最信任的人说的话,不会怀疑或极少怀疑,而对旁人说的话,则半信半疑甚至完全不信。
事实上,你最信任的人说的话,不见得客观公正,而旁人说的话未必就是错的。关键是怎样将反馈回来的信息加以整理和分析,作出正确的判断。
【文学常识《资治通鉴》】
1.一.文学常识填空1.《资治通鉴》是()主持编创的一部()通史.记载
《资治通鉴》,是北宋司马光主编的一部多卷本编年体史书,共294卷,历时19年告成.它以时间为纲,事件为目,从周威烈王二十三年(公元前403年)写起,到五代的后周世宗显德六年(公元959年)征淮南停笔,涵盖16朝1326年的历史.它是中国第一部编年体通史,在中国官修史书中占有极重要的地位.“五经”,指儒家的五圣经,即《周易》、《尚书》、《诗经》、《礼记》、《春秋》.莫泊桑,19世纪后半期法国优秀的批判现实主义作家,与契诃夫和欧·亨利并列世界三大短篇小说巨匠,对后世产生极大影响,被誉为“短篇小说之王”.代表作:《羊脂球》(1880)《一家人》(1881)《我的叔叔于勒》(1883)《米隆老爹》(1883)《两个朋友》(1883)。
2.有关资治通鉴的文学常识
《资治通鉴》书名为宋神宗所定,取意“有鉴于往事,以资于治道”.“资治”两字意谓著帮助.“通”则意谓著博通古今,“鉴”则有引为借镜之意.宋神宗亲自作了一篇序,赐给司马光.这篇序后来保护《通鉴》免遭毁版的灾难.《资治通鉴》所记历史有限,上起周威烈王二十三年(公元前403年),下迄后周显德六年(959年),前后共1362年。
全书按朝代分为十六纪,即《周纪》五卷、《秦纪》三卷、《汉纪》六十卷、《魏纪》十卷、《晋纪》四十卷、《宋纪》十六卷、《齐纪》十卷、《梁纪》二十二卷、《陈纪》十卷、《隋纪》八卷、《唐纪》八十一卷、《后梁纪》六卷、《后唐纪》八卷、《后晋纪》六卷、《后汉纪》四卷、《后周纪》五卷。《资治通鉴》的内容以政治、军事和民族关系为主,兼及经济、文化和历史人物评价,目的是通过对事关国家盛衰、民族兴亡的统治阶级政策的描述警示后人。
书名的由来,就是宋神宗认为该书“鉴于往事,有资于治道”,而钦赐此名的。由此可见,《资治通鉴》的得名,既是史家治史以资政自觉意识增强的表现,也是封建帝王利用史学为政治服务自觉意识增强的表现。
《通鉴》是一部编年体的通史(《史记》为第一部纪传体通史,《春秋》为现存最早编年体史书),按时间先后叙次史事,往往用追叙和终言的手法,说明史事的前因后果,容易使人得到系统而明晰的印象。它的内容以政治、军事的史实为主,借以展示历代君臣治乱、成败、安危之迹,作为历史的借鉴。
叙述了各族人民的生活与斗争。
3.资治通鉴《赤壁之战》的文学常识
曹操自江陵将顺江东下。
江陵:今湖北省江陵。东:向东。
诸葛亮谓刘备曰:“事急矣,请奉命求救于孙将军。”于:介词,向。
○“事急”点明背景,“求救”点明目的。曹军压境,加速孙刘联合的进程。
遂与鲁肃俱诣孙权。诣:到,去。
亮见权于柴桑。见:谒见。
柴桑:古地名,故城在今江西省九江市,当时孙权在此驻军。说(shuì)权曰:“海内大乱。
将军起兵江东,刘豫州收众汉南,与曹操共争天下。说:劝说。
海内大乱:指汉末黄巾起义以及随后军阀割据的局面。海内,四海之内,指中国。
收众:招收人马。汉南:汉水以南,这里指刘备投奔刘表后在樊城、新野驻军,积聚了一些力量。
“江东”“汉南”的前面都省掉一个介词“于”。今操芟(shān)夷大难(nàn),略已平矣,芟:消除。
夷:削平。大难:大患,指袁绍、袁术、吕布等割据势力。
略:大致。遂破荆州,威震四海。
遂:于是,就。英雄无用武之地,指刘琮降曹,荆州被曹操占据,刘备失去抵抗的地盘。
用武:施展才能。故豫州遁逃至此,遁逃:逃避。
愿将军量力而处之!愿:希望。量力:估计自己的力量。
处之:对付这种情况。之,指当时曹军南下的情况。
○不回避刘备战败的事实,突出孙曹的矛盾。若能以吴、越之众与中国抗衡,以:介词,用。
吴越之众:指东吴的人马。吴越,指孙权据有的江东地区,春秋时吴国和越国在这里建国。
中国:古汉语中所说的“中国”,通常是一种地域概念,指中原地区,这里指曹操的力量。抗衡:相对抗。
不如早与之绝;之:代词,代曹操。绝:断绝关系。
若不能,何不按兵束甲,北面而事之!按兵:按兵不动。按,止。
束甲:把铠甲捆起来。按兵束甲指停止军事行动。
北面:面朝北,称臣的意思,古代君主面南而坐,臣子面北朝拜。事:侍奉。
今将军外托服从之名而内怀犹豫之计,外托服从之名:表面上假托服从的名义。当时孙权接受讨虏将军的封号,名义上是向汉王朝称臣的,而曹“挟天子以令诸侯”,所以孙权在名义上也服从曹操。
外,表面上。而:连词,表转折,却。
犹豫:迟疑不决。事急而不断,祸至无日矣!”断:决断,决定。
无曰:没有几天,意思是很快。○激将法,切中孙权要害。
权曰:“苟如君言,刘豫州何不遂事之乎?”苟:假使。遂:副词,就。
○孙权抢白一句。亮曰:“田横,齐之壮士耳,田横:齐国的贵族,秦亡后自立为王。
刘邦统一天下后,他带着部下五百余人逃到海岛,刘邦召他人朝做官,他不愿意臣服于汉朝,走到洛阳附近就自杀了。耳:语气词,含有“不过如此”的意思。
犹守义不辱;犹:还,尚且。辱:屈辱。
况刘豫州王室之胄(zhòu),王室之胄:王室的后代。刘备是汉景帝的儿子中山靖王刘胜的后代。
胄:后代。英才盖世,众士慕仰,若水之归海。
盖世:超过当世,没有人比得过。若事之不济,此乃天也,安能复为之下乎!”事:指与曹操争天下之事。
不济:不成功。此乃天也:这是由于天意。
安:怎么,哪里。复为之下:再给他做下属。
复,再,这是相对于刘备曾投靠过曹操而言,如果这次向曹操投降,就是“复为之下”。为之下,双宾语,给他做部下。
之,代词,代曹操。下,部下,下属。
○运用田横守义不辱的典故,慷慨陈辞,再激孙权。权勃然曰:“吾不能举全吴之地,十万之众,受制于人。
吾计决矣!勃然:恼怒的样子。举:拿,用。
全吴之地:整个儿的吴地。十万之众:这里指全吴的军队。
受制于人:受别人控制。○“勃然”一词,活现孙权激怒的神情。
非刘豫州莫可以当曹操者,然豫州新败之后,安能抗此难乎?”非……莫……:除了……没有一个……。以:连词,与,后面省略代词“我”。
当:抵挡。然:转折连词,然而。
新败:指刘备败于长坂的事。抗此难:顶住这场灾难。
难,灾难,患难。○“然”字一转,冷静下来,孙权对刘备的力量还有怀疑。
亮曰:“豫州军虽败于长坂,败于长坂:指公元208年秋(建安十三年九月),刘备驻樊城,曹操引兵进击,刘备逃跑,至长坂,被曹军追及,刘备大败,连妻子和儿子都丢下了,只带了十几个人逃走。今战士还者及关羽水军精甲万人,刘琦合江夏战士亦不下万人。
战士还者:失败回来的战士,“还”是修饰中心词“战士”的。关羽水军:荆州被曹操占领后,刘备派关羽乘船数百艘,从水路到江陵,这部分军队未受损失。
关羽,字云长,刘备手下的将领。精甲:精兵。
甲,铠甲,这里代兵士。合:***。
江夏:郡名,今湖北省黄冈市一带,刘琦做江夏太守,驻军于此。○刘备虽败,但还有精兵,大有联合的价值。
曹操之众远来疲敝,众:这里指军队。远:指远道。
疲敝:疲劳不堪。敝,坏,这里指疲劳到极点的意思。
闻追豫州,轻骑(jì)一日一夜行三百余里。轻骑:轻装的骑兵。
骑,名词,一人一马叫“骑”。此所谓‘强弩之末势不能穿鲁缟’者也,此所谓……者也:这就是常说的……啊。
强弩之末势不能穿鲁缟:强弓射出的箭,到射程的末尾,不能穿透鲁地出产的薄绢。弩,一种利用机械发箭的弓。
鲁缟,鲁地出产的绢。鲁,山东。
缟,未经染色的绢。山东出产的白色生绢,以轻细著名。
故兵法忌之,。
周纪成江西相关文章: